အိမ္ေထာင္သက္ (၂၁)ႏွစ္အၾကာမွာ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ကၽြန္ေတာ့္ကို
အမ်ိဳးသမီးတစ္ေယာက္နဲ႔ ညစာအတူ ထြက္စားၿပီး ရုပ္ရွင္အတူတူ
ၾကည့္ေစခ်င္ေၾကာင္း ေျပာလာပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက ေျပာပါတယ္။
သူကၽြန္ေတာ့္ကို ခ်စ္တယ္တဲ့။ ဒါေပမယ့္ အဲဒီအမ်ိဳးသမီးလည္း ကၽြန္ေတာ့္ကို
သိပ္ခ်စ္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အတူတူ ရွိေနခ်င္တာ သူသိတယ္တဲ့။
ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမေျပာေနတဲ့ အမ်ိဳးသမီးဆိုတာ မုဆိုးမအျဖစ္
ဘ၀ကိုျဖတ္သန္းေနတာ (၁၉)ႏွစ္ရွိၿပီျဖစ္တဲ့ ကၽြန္ေတာ့္အေမပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕
အလုပ္ေတြနဲ႔ သားသမီး(၃)ေယာက္အတြက္ တာ၀န္ေတြေၾကာင့္ အေမ့ဆီကို
အေၾကာင္းထူးရွိတဲ့ တခါတရံကလြဲလို႔ သိပ္မေရာက္ျဖစ္ပါဘူး။
အဲဒီညကေတာ့ အေမ့ကိုဖုန္းဆက္ၿပီး ကၽြန္ေတာ္နဲ႔အတူ ညစာထြက္စားၿပီး
ရုပ္ရွင္ၾကည့္ဖို႔ ေျပာလိုက္ပါတယ္။
"သား... ေနေရာေကာင္းရဲ႕လား။ ဘာမ်ားျဖစ္ေနလဲ?"
အေမဟာ ညည့္နက္မွဖုန္းလာရင္၊ ဆိုင္းမဆင့္ဗံုမဆင့္ အျပင္ထြက္စားဖို႔ေခၚရင္
သတင္းဆိုးေတြမ်ား ရွိလို႔လားလို႔ သံသယ၀င္တတ္တဲ့သူပါ။
"မဟုတ္ပါဘူး အေမရယ္။ အေမနဲ႔ ေအးေအးေဆးေဆးေတြ႔ၿပီး စကားေလးဘာေလး
ေျပာခ်င္လို႔ပါ။ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ အေမနဲ႔ ႏွစ္ေယာက္ထဲေလ"
အေမက စဥ္းစားသလို ခဏျငိမ္သြားၿပီးမွ "အရမ္းေကာင္းတာေပါ့ သားရယ္" လို႔
ျပန္ေျပာပါတယ္။
အဲဒီအပတ္ ေသာၾကာေန႔မွာ ရံုးဆင္းတာနဲ႔ အေမ့ကိုကားနဲ႔ သြားႀကိဳပါတယ္။
ကၽြန္ေတာ့္စိတ္ထဲမွာ နည္းနည္းလႈပ္ရွားေနမိတယ္။ အေမ့အိမ္ကို
ေရာက္တဲ့အခါမွာ အေမလည္း ကၽြန္ေတာ့္လိုပဲ စိတ္လႈပ္ရွားေပ်ာ္ရႊင္ေနတာ
ေတြ႔ရပါတယ္။ အေမက ကုတ္အက်ီေလး၀တ္ၿပီး တံခါး၀မွာ ေစာင့္ေနပါတယ္။
ဆံပင္ေလးေတြကို အေခြအလိပ္ေလးေတြ လုပ္ထားၿပီး အေဖနဲ႔ေနာက္ဆံုးအႀကိမ္
မဂၤလာႏွစ္ပတ္လည္ ပြဲတုန္းက ၀တ္ခဲ့တဲ့ အက်ီေလးကိုပဲ ၀တ္ထားပါတယ္။
အေမ့မ်က္ႏွာေပၚက အျပံဳးဟာ နတ္သမီးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ကိုယ္ေရာင္ကိုယ္၀ါလိုပဲ
လင္းလက္ေတာက္ပေနပါတယ္။
"အေမ့သူငယ္ခ်င္းေတြကို ငါ့သားေလးနဲ႔ အျပင္ထြက္ၿပီး ထမင္းစားမလို႔
လို႔ေျပာလိုက္ေတာ့ သူတို႔ေတြက အေမ့ကိုအထင္ႀကီးေနၾကတယ္။ သားနဲ႔
ဘယ္ေတြသြားတယ္ ဘာေတြစားတယ္ဆိုတာ သူတို႔ကိုျပန္ေျပာျပရဦးမယ္။
သိပ္သိခ်င္ေနၾကတယ္..." ကားေပၚတက္ရင္း အေမကေျပာတယ္။
ဆိုင္အေကာင္းစားႀကီးမဟုတ္ေပမယ့္ သပ္သပ္ရပ္ရပ္နဲ႔ ေႏြးေထြးမႈရွိတဲ့
ဆိုင္ေလးတစ္ဆိုင္ကို ကၽြန္ေတာ္တို႔သြားလိုက္တယ္။ ထိပ္တန္းအမ်ိဳးသမီးႀကီး
တစ္ေယာက္ရဲ႕ ဟန္ပန္မ်ိဳးနဲ႔ အေမက ကၽြန္ေတာ့္လက္ေမာင္းကို ကိုင္ထားပါတယ္။
စားပြဲမွာ ထိုင္ၿပီးေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ကၽြန္ေတာ္က ဖတ္ျပရပါတယ္။
အေမက စာလံုးႀကီးႀကီးေတြကိုပဲ ဖတ္ႏိုင္ေတာ့လို႔ပါ။ ဖတ္ရင္းတန္းလန္းနဲ႔
ေမာ့ၾကည့္မိေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ကို ထိုင္ၿပီးစိုက္ၾကည့္ေနတဲ့အေမ့ကို
ေတြ႕ရပါတယ္။ အတိတ္ကို သတိရေနတဲ့ အျပံဳးေလးနဲ႔ အေမကေျပာတယ္...
"သားငယ္ငယ္ေလးတုန္းကေတာ့ အစားအေသာက္စာရင္းကို ဖတ္ျပတဲ့သူက အေမေပါ့..."
"အခုေတာ့ အေမအနားယူၿပီး ကၽြန္ေတာ့္ကို အလွည့္ေပးေပါ့... ေနာ္အေမ..." လို႔
ကၽြန္ေတာ္ ျပန္ေျပာလိုက္ပါတယ္။
ညစာစားရင္း ကၽြန္ေတာ္တို႔ႏွစ္ေယာက္ စကားေကာင္းေကာင္း ေျပာျဖစ္ခဲ့ပါတယ္။
ေျပာျဖစ္တဲ့ အေၾကာင္းအရာေတြက ဘာမွေထြေထြထူးထူးေတာ့ မဟုတ္ပါဘူး။
အခုလတ္တေလာ ကိုယ္ဘာေတြလုပ္တယ္ ဘာေတြျဖစ္တယ္ဆိုတာကို အျပန္အလွန္
ေျပာျဖစ္ၾကတာပါ။ စကားေျပာတာ ဘယ္ေလာက္ၾကာသြားသလဲဆိုရင္ ရုပ္ရွင္ေတာင္
လြတ္သြားတဲ့အထိပါပဲ။
အေမ့ကို အိမ္ျပန္ပို႔ေတာ့ အေမက "အေမတို႔ ေနာက္တစ္ခါလည္း အခုလိုပဲ
အျပင္ထြက္စားၾကဦးမယ္ေလ။ ဒါေပမယ့္ ဒီတစ္ခါေတာ့ အေမက ေကၽြးမွာေနာ္..."
လို႔ေျပာလို႔ ကၽြန္ေတာ္ သေဘာတူလိုက္ရပါတယ္။
အိမ္ျပန္ေရာက္တဲ့အခါ ကၽြန္ေတာ့္မိန္းမက "ညစာထြက္စားတာ ေပ်ာ္ခဲ့လား" လို႔
အျပံဳးနဲ႔ ေမးပါတယ္။
"အရမ္းေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းတယ္။ ကိုယ္ေမွ်ာ္လင့္ထားတာထက္ေတာင္
အမ်ားႀကီးပိုၿပီး ေပ်ာ္ဖို႔ေကာင္းပါတယ္..." လို႔ ျပန္ေျဖမိပါတယ္။
ရက္အနည္းငယ္အတြင္းမွာပဲ ရုတ္တရက္ ျပင္းထန္တဲ့ ႏွလံုးေရာဂါခံစားရၿပီး
အေမဆံုးရွာပါတယ္။ အျဖစ္အပ်က္က ျမန္ဆန္လြန္းလို႔ အေမ့ကို ကၽြန္ေတာ္
ဘာမွေတာင္ လုပ္မေပးလိုက္ႏိုင္ပါဘူး။ အေမဆံုးၿပီး သိပ္မၾကာခင္မွာ
အေမနဲ႔ကၽြန္ေတာ္ သြားခဲ့တဲ့ စားေသာက္ဆိုင္က ေငြလက္ခံျဖတ္ပိုင္း
မိတၱဴတစ္ေစာင္ပါတဲ့ စာအိတ္တစ္အိတ္ ကၽြန္ေတာ့္ဆီကို ေရာက္လာပါတယ္။
ျဖတ္ပိုင္းမိတၱဴနဲ႔အတူ အေမေရးထားတဲ့ စာေလးတစ္ေစာင္ပါ ပါလာပါတယ္။
"သား... ဒီေငြေတာင္းခံလႊာအတြက္ အေမႀကိဳၿပီး ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္...
အဲဒီေန႔မွာ အေမသားတို႔နဲ႔ အတူရွိေနႏိုင္ပါ့မလားဆိုတာေတာ့
သိပ္မေသခ်ာဘူး...
ဘာပဲျဖစ္ျဖစ္ အေမလူႏွစ္ေယာက္စာအတြက္ ပိုက္ဆံေပးခဲ့တယ္။ အေမ့သားနဲ႔
အေမ့ေခၽြးမ အတြက္ပါ...
သားနဲ႔ညစာထြက္စားတဲ့ညဟာ အေမ့အတြက္ ဘယ္ေလာက္အဓိပၸါယ္ရွိတယ္ဆိုတာ
သားဘယ္ေတာ့မွ သိမွာမဟုတ္ပါဘူး...
သားကို အေမသိပ္ခ်စ္တယ္..."
အေမ့စာကို ဖတ္ၿပီးခ်ိန္မွာ ကိုယ္ခ်စ္တဲ့သူကို ခ်စ္တဲ့အေၾကာင္း
အခ်ိန္မီေျပာဖို႔၊ သူတို႔ရသင့္တဲ့ တန္ဖိုးရွိတဲ့
ေပ်ာ္ရႊင္စရာအခ်ိန္ေတြကို အခ်ိန္မီေပးဖို႔ ဘယ္ေလာက္ အေရးႀကီးတယ္ဆိုတာ
ကၽြန္ေတာ္နားလည္လိုက္ပါတယ္။
ဘ၀မွာ ဘုရားနဲ႔ မိသားစုထက္ပိုၿပီး အေရးႀကီးတဲ့အရာ မရွိပါဘူး။
*ကိုယ့္ mail ထဲ အစ္ကိုတစ္ေယာက္ကပို႔ထားတာေလးကို မွ်ေဝခံစားဖို႔ပါ*
Friday, July 25, 2008
အခ်ိန္ေလးနည္းနည္းေပးပါ
Tuesday, July 22, 2008
ဒီေန႔ သားေမြးေန႔ အေဖ.
"အေဖ" ဒီေန႔ သားေမြးေန႔ေလ အေဖ... ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေဖ့ကို သားနားမွာ အေမနဲ႔ အတူတူရွိေစခ်င္တယ္ဗ်ာ...
ဒါေပမယ့္ေလ...သား အခုေနမေကာင္းဘူး အေဖ.... သူတို႔က သားကို ဘာေတြ ေလွ်ာက္လုပ္မွန္းမသိဘူးအေဖ... သားႏွာေခါင္းထဲကို ပိုက္ေတြလဲထည့္တယ္...သားကိုအဝတ္ေတြခၽႊတ္ခိုင္းၿပီး ဓာတ္မွန္ဆိုလား..ဘာဆိုလား..လုပ္ေသးတယ္အေဖ...အဆိုးဆံုးကေတာ့ သူ႕တို႔ သားကို အပ္ႀကီးနဲ႔ထိုးတာ အရမ္းအနာဆံုးပဲ အေဖ...အဲလိုထိုးခ်ိန္မွာ သားနာလြန္းလို႔ ေအာ္ငိုမိတယ္အေဖ...သားငိုတာကို အေမေတြ႕ေတာ့ အေမပါလိုက္ငိုတယ္ အေဖ..သားေလအရမ္းေၾကာက္တယ္သိလားအေဖ..အေဖ သာအနားမွာရွိရင္ သားနဲ႔အေမ ဘယ္ေလာက္အားရွိလိုက္မလဲ အေဖရာ...ဒါေပမယ့္ အေဖကသားနဲ႔အေမကိုေျပာခဲ့တာ " အကုန္လံုးေကာင္းစားဖို႔အေရးပါ.. လူမမည္ငါ့သား နဲ႔မင္းကို ငါဘယ္ခြဲခ်င္ပါ့မလဲကြာ..ငါတို႔သားအဖေတြ ဒီလိုခြဲေနရတာ ငါဘယ္သူကိုအျပစ္တင္ရမလဲ? ငါ့ကိုယ္ငါပဲလား??? ငါ့ရင္ထဲမွာ ဘယ္ေလာက္ခံစားေနရသလဲဆိုတာ ငါ႔ကိုယ္ငါအသိဆံုးပါကြာ" လို႔အေဖက ေျပာခဲ့တာ သားအခုထိ ၾကားေယာင္ဆဲပဲအေဖ... အေဖကိုသားအျပစ္မတင္ပါဘူး..အေမ့ကိုလဲ သားေစာင့္ေရွာက္ပါမယ္.. ဒါေပမယ့္ သားမ်က္လံုးထဲမွာ အေဖကိုျမင္ေယာင္ေနတယ္..ဒီလိုအခ်ိန္မ်ိဳးမွာ အေဖ့မ်က္ဝန္းေတြထဲမွာ မ်က္ရည္စေတြနဲ႔ဆိုတာ.....
အေဖခ်စ္ သား
(ဒီလိုမ်ိဳး ခြဲခြာေနရတဲ့ မိသားစုေတြ ဘယ္ေလာက္မ်ားရွိလိုက္မလဲ)
Saturday, July 19, 2008
တို႔တိုင္းျပည္အတြက္ အေဖ
ေရာက္ရွိေလ ျပန္မေပါ့ ဇူလိုင္ ၁၉..
ရင္ထဲ မွာေတာ့ အေဖ ကို လြမ္းဆြတ္..
ဘာမွမတက္ႏိုင္ ခဲ့ ညိႈးႏြမ္းတဲ့ စိတ္နဲ႔..
တာဝန္မေက် တဲ့သား အျပင္ကေနပဲ ေအာ္ေနခဲ့ရ..
ဒါေပမယ့္လဲ အဖရာ..ရင္ထဲမွာ ဗေလာင္ဆူေနခဲ့
တိုင္းျပည္အတြက္..သားလဲ ေပးဆပ္ခ်င္ရဲ႕ .....
မ်ိဳးခ်စ္စိတ္ကို ရုိတ္ခ်ိဳးလို႔ .. ငါတို႔သာတိုင္းျပည္ခ်စ္၏..
ငါတို႔ကို ကိုးကြယ္ မင္းဘဝ ထမင္းမငတ္ ေစရ..
ငါတို႔ကို အာခံ ဗိုလ္ခ်ဳပ္ကိုခ်စ္တဲ့သူ မွန္သမွ်..
ျပလိုက္စမ္းဟဲ့ မင္းတို႔လက္စြမ္း..
လူမိုက္ တသိုက္ကို ဗိုလ္လုပ္..
ေနာက္လိုက္ တစ္စုနဲ႔ ရိုင္းစိုင္းတဲ့ လူတစ္စုလက္ေအာက္မွာ..
ညီအစ္ကိုအေပါင္း ေသြးစက္ေတြေျမၾကခဲ့ရ....
ဒါတင္ အားမရ.. မ်ိဳးဆက္သစ္တို႔ အဖတို႔ကိုဂုဏ္ယူ..
သူတို႔ိုကို ေျခစံုကန္မွာ ေသမေလာက္ေအာင္ေၾကာက္ရြံ႕..
အဖ တို႔သမိုင္း ပ်က္ပ်ယ္ေအာင္ႀကံစည္...
ယုတ္မာ တဲ့အႀကံအစည္..
ဂဠဳန္ဝန္စား ထိုလူႀကီး ႏွင့္ေနာက္လိုက္တစ္စု
ရုိင္းစိုင္းခ်င္တိုင္း ရိုင္းစိုင္းေနလိုက္ၾကတာ..
ေက်ာင္းသားဆိုလဲ သူတို႔သတ္ဖို႔ ဝန္မေလးခဲ့..
ယုတ္စြ အဆုံး ဘုရားသားေတာ္ သူတိ႔ုသတ္ျပန္
ဒါေပမယ့္လဲ အဖ ကို ဝန္ခံကတိသားျပဳပါ၏
အဖ တို႔ေက်းဇူး သားတသက္မေမ့ ဘူး..
ျဖစ္ထြန္းလာမဲ့ အနာဂတ္ရင္ေသြး
မြန္ျမတ္တဲ့ အဖ တို႔စိတ္ထား...သူတို႔ေလးေတြေမြးျမဴ
ေနာင္တစ္ခ်ိန္အနာဂတ္ ရဲ႕ ျပည္သူခ်စ္ေသာ ေခါင္းေဆာင္ျဖစ္ဖို႔
ပဲ့ကိုင္ ညႊန္ၾကား သားတတ္ႏိုင္ ေကာင္းပါရဲ႕....
(၆၁ ႏွစ္ျပည့္ အာဇာနည္ေန႔ကို ဂုဏ္ျပဳေသာအားျဖင့္)
